امروزه نقش شهرداری‌ها محدود به ارایه خدمات عمومی نبوده بلکه به عنوان مراکز راهبری رشد و رونق شهر در عرصه‌های مختلف نیز شناخته شده‌اند. حجم گسترده و طیف وسیع وظایف شهرداری‌ها که از ارایه خدمات تا پیشبرد توسعه پایدار شهر را شامل می‌شود، در کنار استقلال مالی شهرداری‌ها از بودجه دولتی، ضرورت ایجاد منابع درآمدی پایدار را بیش از پیش نمایان کرده‌است. حال آن‌که نه توسعه پایدار شهر بدون مشارکت موثر شهروندان محقق خواهد شد و نه درآمدهای پایدار شهرداری. لذا برای نیل به اهداف فوق، شهرداری، نیازمند سازمانی تخصصی در زمینه اقتصاد شهری و تأمین مالی به کمک جلب مشارکت مردم و بخش خصوصی است. وظیفه چنین سازمانی فراهم آوردن زمینه مشارکت مردم و تحقق سرمایه‌گذاری‌های آنان در قالب پروژه‌های سرمایه‌گذاری، پروژه‌های مشارکتی، اوراق مشارکت و نظایر این‌هاست.

این ضرورت باعث شد تا در بسیاری از کلان‌شهرها، شهرداری‌ها، به جز تشکیلات مالی خود، نهادی اقتصادی در قالب معاونت یا سازمان ایجاد کنند. توجه به تفاوت‌های این نهاد با معاونت مالی و اداری لزوم استقلال آن را نشان می‌دهد. معاونت مالی همانگونه که از نامش پیداست به مسائل مالی می‌پردازد و نه اقتصادی. به عبارت دیگر معاونت مالی، اداری و پشتیبانی به کنترل بودجه نقدی، صورتحساب‌های مالی و گزارش‌های درآمد – هزینه می‌پردازد.

در حالی که وظیفه معاونت اقتصادی در زمینه گردش سرمایه و ایجاد ارزش افزوده برای شهرداری و صورتحساب مالی آن ترازنامه است. همچنین معاونت اقتصادی برای تأمین مالی، می‌تواند از انواع ابزارهای تأمین مالی و برای واگذاری‌ها از روش‌هایی چون تهاتر استفاده نماید.